Penseelstreken van Van Gogh brengen 'echte' fysica van turbulente lucht tot leven

In dit artikel:

Onderzoek naar Vincent van Gogh's schilderij De sterrennacht, dat hij in 1889 maakte, onthult een opmerkelijke kennis van turbulente luchtstromen. Wetenschappers hebben dit meesterwerk vergeleken met hedendaagse natuurkundige theorieën over turbulentie. De analyse, uitgevoerd door onderzoekers van Chinese en Franse universiteiten, focuste niet alleen op grote wervelingen, maar ook op de minutieus geschilderde details in de lucht.

Van Gogh schilderde het werk tijdens zijn verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis in Saint-Rémy-de-Provence, een periode waarin hij emotionele turbulentie ervoer. De chaotische lucht in het schilderij wordt vaak als een reflectie van zijn geestelijke toestand gezien. Echter, turbulente stromingen zijn een natuurlijk verschijnsel, zoals zichtbaar in water en lucht.

De onderzoekers ontdekten dat Van Gogh's penseelstreken de principes van de Kolmogorov-theorie illustreren, die de relatie beschrijft tussen windsnelheid en energieverdeling in turbulente lucht. Deze inzichten tonen aan dat de schildering een wiskundig systeem volgt en geen toevallige weergave van luchtstroom is. Ze suggereren dat Van Gogh uit ervaring een diepgaand begrip had van de natuur, en dat hij het vermogen bezat om dit in zijn kunst vast te leggen, ondanks het feit dat de theorieën pas na zijn dood werden ontwikkeld. Turbulentieonderzoeker Yongxiang Huang benadrukt het intuïtieve inzicht dat Van Gogh had in natuurlijke processen, mogelijk voortkomend uit observaties van wolken en atmosferische bewegingen.