Gezang van bultrug lijkt op menselijke taal

In dit artikel:

Het gezang van bultruggen vertoont statistische patronen die vergelijkbaar zijn met menselijke talen, wat suggereert dat de manier waarop deze walvissen hun liedjes leren, parallellen vertoont met de taalverwerving bij kinderen. Dit werd ontdekt door een team van wetenschappers, waaronder bioloog Jenny Allen, die acht jaar aan walvisgeluiden bestudeerden rond Nieuw-Caledonië. Alleen mannelijke bultruggen zingen, wat hen helpt bij het aantrekken van partners, en hun liedjes evolueren voortdurend door introductie van nieuwe elementen.

De onderzoekers hebben een coderingssysteem ontwikkeld voor de unieke geluiden en gebruikten statistische analyses om de overgangskansen tussen geluidselementen in de zang te bestuderen. Ze ontdekten dat deze structuren op dezelfde wijze zijn verdeeld als de woorden in menselijke talen, met een patroon dat de Zipfiaanse verdeling wordt genoemd, wat betekent dat het meest voorkomende geluid ongeveer twee keer zo vaak voorkomt als het tweede meest voorkomende.

De studie wijst op culturele elementen in de communicatie van bultruggen, hoewel wetenschappers benadrukken dat walviszang geen taal met betekenis is zoals menselijke talen. Daarnaast wijst aanvullend onderzoek erop dat ook communicatie bij andere zeezoogdieren mogelijk vergelijkbare structuren vertoont. De bevindingen impliceren dat de evolutie van bultruggenliederen zowel biologisch als cultureel gericht is, met vervolgstudies die nog meer inzicht kunnen bieden in de onderliggende mechanismen van deze communicatie.