Dominantie in neuzenland: waarom er nooit evenveel lucht door allebei je neusgaten stroomt

In dit artikel:

Je neus wisselt voortdurend welk neusgat de meeste lucht doorlaat: dit verschijnsel heet de neuscyclus en ontstaat doordat het neusslijmvlies nooit in beide gaten even dik is. Daardoor is het anatomisch onmogelijk om tegelijk evenveel lucht door beide neusgaten te trekken; gemiddeld wisselt de dominantie elke 4 tot 12 uur van kant.

De wisseling gebeurt onbewust en blijft meestal onopgemerkt, ook tijdens verkoudheid: het verklaart waarom je op bepaalde momenten van de dag ineens minder benauwd kunt voelen — dan is net een wisseling van de wacht geweest. KNO-arts Niels van Heerbeek (Radboudumc) stelt dat de precieze functie van de neuscyclus nog niet met zekerheid vaststaat.

Er bestaan plausibele theorieën: mogelijk krijgen slijmvliezen beurtelings rust zodat ze de ingeademde lucht kunnen reinigen, bevochtigen en verwarmen, of de cyclus verbetert het reukvermogen. Een onderzoek van Stanford uit 1999 toonde aan dat mensen met een wisselende neusdominantie verschillende geuren verschillend waarnemen. De onderzoekers lieten proefpersonen een mengsel van een anijsachtige en een muntachtige geur ruiken; sommige componenten werden vaker via het ene neusgat gedetecteerd dan via het andere. Dit komt doordat dikker slijmvlies bepaalde geurmoleculen vertraagt of vasthoudt, waardoor ze niet altijd de geurreceptoren bereiken.

Kortom: de neuscyclus is een natuurlijke, ritmische dominantiewisseling van de neusgaten die waarschijnlijk bijdraagt aan luchtverwerking en geurperceptie, hoewel de exacte voordelen nog onderwerp van onderzoek zijn.