5 pogingen om het eeuwige leven te vinden

In dit artikel:

De menselijke drang de dood te ontwijken voert door mythes, rituelen en wetenschap. Vijf voorbeelden illustreren hoe verschillend samenlevingen die zoektocht aanpakten — van het oude Mesopotamië tot hedendaagse cryonica.

1) De levensverlengende plant — ca. 2100 v.Chr., Mesopotamië
In het epos van Gilgamesj zoekt de koning van Uruk onsterfelijkheid nadat zijn vriend Enkidu sterft. Utnapishtim, de enige onsterfelijke, wijst hem op een plant die jeugd herstelt. Gilgamesj vindt de plant maar verliest hem doordat een slang hem opeet; het verhaal benadrukt de onbereikbaarheid van eeuwig leven voor mensen.

2) Mummificatie voor het hiernamaals — ca. 1500 v.Chr., Egypte
Egyptenaren probeerden niet eeuwig op aarde te leven maar hun bestaan na de dood te verzekeren. Door ingewanden (behalve het hart) te verwijderen, het lichaam te drogen met natron en in linnen te wikkelen, wilden ze het fysieke lichaam bewaren zodat de ziel naar het hiernamaals kon reizen. Grafgiften — van sieraden tot soms zelfs huisdieren of slaven — dienden om het eeuwige leven comfortabel te maken.

3) De Steen der Wijzen — 9e eeuw na Chr., islamitische wereld
Alchemisten zoals Jābir ibn Hayyān leerden dat zuivering van materie terugleidt naar een oerstof. De legendarische Steen der Wijzen zou metalen tot goud kunnen veranderen en mogelijk het menselijk lichaam of de ziel verjongen — soms als fysiek elixer, soms als spirituele transformatie. Het concept legde een brug tussen vroege chemische experimenten en magisch-filosofische wensen.

4) Elixer van het Leven — 16e eeuw, China
Chinese alchemisten probeerden met onvergankelijke stoffen zoals goud en kwik het lichaam te zuiveren en onverwoestbaarheid te bereiken. De praktijk was vaak giftig; sommige vorsten stierven juist door het innemen van zulke preparaten.

5) Cryonisme — vanaf 1960, moderne wereld
Cryonisten laten lichamen of alleen hersenen direct na overlijden invriezen in de hoop dat toekomstige technologie herstel mogelijk maakt. Cellen lijden schade door bevriezing en het is onduidelijk of herstel ooit haalbaar is; wereldwijd zijn momenteel rond de 200 lichamen of koppen bewaard.

Door de tijd heen blijft hetzelfde motief terugkomen: de angst voor vergankelijkheid en de wens die te bestrijden — met mythe, ritueel, proto-wetenschap of futuristische techniek. De methoden verschillen, maar de zoektocht naar een eeuwig leven is universeel.